LO IX "Szkoła z poezją": Katarzyna Fetlińska

niedziela, 23 grudnia 2012

	aut: Agnieszka Łukaszun	Sanatorium , 1973 Przyleciałaś z bliska, no i po co zamówiłaś pokój w tym domu. Pamiętam, pielęgniarki przecinały druty, drżące linie mojego łona, wokół których zaciskałaś palce. Dzięki tobie nasz dom oświetla milion słońc, powiedziałaś, rozbijając szklankę. W naszych skromnych progach zamarznięte wrony, trzaskające kości i drzwiczki do wygasłych wulkanów. Skrzypiące bramy u stóp łonowych wzgórz. Zamówiłaś telegraficznie dom. W moim spokoju, brawo, słowo daję, rosołek na żeberkach matki. Li, li, laj; się porobiło. Przestań. Nie słucha cię żadna z płyt. Nie widzi cię żaden z obrazów, żaden z aktorów po drugiej stronie sukni. Nie chce cię ani jedno miasto na mapie mojej pamięci, ani jeden człowiek, którego świat byłby sobie w stanie wyobrazić. Ani jeden uśmiech rzucony w szybę przedziału, ani jedna łza zgubiona w trawie, telefon kurczowo uczepiony krawędzi kieszeni; nawet żadne słowo - kostka lodu - cicha śmierć na dnie szklanki.

LO IX "Szkoła z poezją"